Nie odkładaj życia na później

wtorek, lutego 28, 2017

Wszystkim nam wydaje się, że mamy tak dużo czasu, jednak nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak krótkie w rzeczywistości jest nasze życie.
Mamy pewne plany i marzenia. Myślimy o tym, że powinniśmy się zdrowo odżywiać i więcej się ruszać. Mówimy sobie: zacznę od przyszłego tygodnia, miesiąca, albo nawet roku. "Wtedy już na pewno wezmę się za siebie". Myślimy sobie "jak tylko moja sytuacja finansowa będzie trochę lepsza, to zacznę więcej czasu spędzać z rodziną, będę podróżować". Kiedyś na pewno. Kiedyś...

Tak naprawdę odkładamy nasze życie na później


Niedawno robiliśmy podsumowanie roku. I z nową nadzieją planowaliśmy ten obecny. Dla niektórych miniony rok był pełen wrażeń. Ktoś wziął ślub, kupił mieszkanie, komuś urodziło się dziecko, ktoś inny spełnił swoje marzenie.
Ale dla większości był to zwykły kolejny rok. W którym nie zrealizowali swoich marzeń, nie zrobili zbyt wielu ekscytujących rzeczy, praktycznie nic się w ich życiu nie zmieniło.
Dni mijały podobne jeden do drugiego. Praca, dom, sen. Nadgodziny. Wszystko, żeby zarobić więcej pieniędzy, żeby móc kupować więcej rzeczy myśląc, że dadzą nam poczucie szczęścia. Zabijanie czasu poprzez oglądanie telewizji, bezmyślne serfowanie w internecie, niedzielne "wypady" do galerii handlowej.
Czy nie chcielibyśmy wyciskać z życia więcej? Wykorzystywać jak najlepiej nasz potencjał, aby wzrastać we wszystkich obszarach? Osiągać, posiadać i przeżywać szczęście, spełnienie, zdrowie, przyjaźnie, dobre relacje, pieniądze i to wszystko, o czym marzymy?

Gdy byliśmy mali nie mogliśmy się doczekać, aż będziemy już dorośli. A gdy staliśmy się dorośli ciężko nam pogodzić się z myślą o każdym mijającym roku. Najwięcej zapamiętujemy z okresu między 10, a 30 rokiem życia. Ponieważ jest to czas, w którym w naszym życiu odbywa się dużo nowych rzeczy. Czas po naszych 30 urodzinach jest zwykle trudniejszy do zapamiętania. Dzieje się tak, dlatego, że nasz umysł nie jest już tak dobrze stymulowany. Nie mamy zbyt wielu nowych doświadczeń, a nasz umysł tak jakby nie rejestruje tego, czego doświadczamy powtórnie. A zwykle życie po 30 składa się tylko z takich powtórnych przeżyć. Staje się rutynowe. Rejestrowanie tylko "nowych" doznań nazywa się adaptacją sensoryczną.
Często wygląda to tak, jakby ludzie wraz z wiekiem powoli wycofywali się z życia. Ich życie składa się z rutynowych zachowań. Coraz więcej czasu spędzają przed telewizorem lub komputerem. Przestają oni poszukiwać nowych stymulacji. I żeby nie było nie potępiam rutyny. Uważam wręcz, że odpowiednia dawka rutyny jest dobra: sprzyja organizacji i oszczędzaniu czasu, ale o tym może innym razem.

Wracając do wycofujących się z życia trzydziestolatków. Oczywiście jest to umowna granica. Niektórych może to spotkać wcześniej, innych później, a jeszcze innych wcale:). Zastanawialiście się dlaczego tak się dzieje. Często wydaje nam się, że jesteśmy już na pewne rzeczy zbyt starzy. Nie chcemy podejmować ryzyka, chcemy czuć się bezpiecznie na "cieplutkiej" posadzie. A po pracy jesteśmy zmęczeni i nie mamy na nic siły, ani ochoty. Czy, aby na pewno jest tak, że nasza praca jest, aż tak wykańczająca? A może przypominacie sobie jak na studiach siedzieliście kilka godzin na wykładach lub ćwiczeniach, potem szliście do pracy, a wieczorem jeszcze wyskakiwaliście na jakąś imprezę (nieważne czy do klubu, czy na posiadówkę ze znajomymi). I raczej taki plan dnia nie należał do rzadkości. Myślisz sobie: byłem wtedy młodszy, miałem więcej siły. Czy aby na pewno o to chodzi?
Nasz organizm wytwarza tyle energii i witalności ile potrzeba dla przewidywanych zdarzeń. Oczywiście ważne jest również zaspokojenie podstawowych potrzeb na witaminy i składniki mineralne oraz odpowiednie nawodnienie. Ale jeśli nie masz żadnych konkretnych celów, ani aspiracji i nie podejmujesz żadnych działań w ich kierunku Twój organizm powoli się wyłącza, przechodzi w tryb uśpienia.
Czy nie przypominasz sobie, gdy miałeś bardzo napięty plan dnia, a mimo to czułeś się dobrze, byłeś pełny życia (choć odczuwałeś zmęczenie)? Na pewno też zdarzało Ci się, że cały dzień nie robiłeś nic konkretnego, jakieś rutynowe zadania, a mimo to padałeś ze zmęczenia, czułeś się zniechęcony do życia i jakiejkolwiek aktywności. Duży wpływ ma też nasze myślenie. Jeżeli wydaje nam się, że najlepsze lata mamy za sobą, że teraz już nic ciekawego nie będzie się działo w naszym życiu, że nie możemy nic zmienić (z powodu miliona wymówek), to i nasz umysł i ciało się dostosują.
I jak Ci się podoba ta wizja? Bo mi wcale. A teraz bardziej konkretnie. Jak temu zapobiec? Co zrobić, aby nasze ciało nie wyłączało się z życia?
Jedno słowo.

Zaangażowanie


Musisz utrzymać swój umysł aktywny poprzez ciągłe realizowanie nowych poznawczych, fizycznych, społecznych i finansowych przedsięwzięć, które będą Cię stymulowały do wzrostu. Na przykład: nowe hobby, wychodzenie poza swoją strefę komfortu, poznawanie nowych ludzi, założenie strony internetowej, napisanie książki.
Znasz to uczucie, gdy jesteś tak zafascynowany jakimś przedsięwzięciem, że zapominasz o jedzeniu, czy innych potrzebach. Wtedy ważne jest tylko to, co robisz, czemu się oddajesz w danej chwili. Wszystko w odpowiednich proporcjach, bo życie w zupełnie innym świecie przez cały czas nie jest dobre, ale działanie z pasją to świetna sprawa. Warto znaleźć coś takiego, co wzbudzi w Tobie pozytywne uczucia i nakręci do działania.
Osobiście znam przypadki starszych osób, których przy życiu trzymały bądź trzymają tylko ich pasje. Którzy mimo choroby nie poddają się lub nie poddawali się dzięki swoim zainteresowaniom.
Dlatego warto się zmieniać. Warto wychodzić ze swojej strefy komfortu. Warta podążać za marzeniami. Próbować nowych rzeczy. A inne przestać robić.

"Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie."
Earl Nightingale

Nie chciałabym, aby moje życie po trzydziestce toczyła się samo, było niemal codziennie identyczne. Dlatego będę robiła wszystko, aby do tego nie dopuścić. Mam nadzieję, że mi się uda. Chciałabym, aby było pełne pasji i próbowania nowych rzeczy. A Ty? Jakiego życia pragniesz?

Przy okazji może spodobają Ci się moje inne wpisy:

You Might Also Like

0 komentarze